Ben kimim diye düşününce öncelikle aklıma anne olduğum geliyor. Herşeyden önce evet anneyim. İki tane prensesim var, anne olmak benim için bir insan, kadın, birey olmanın da ötesinde..

Hayvankorurum çoğu hayvansever diye tanımlar kendini belki sevmediğim havyanlar da vardır hamamböceği , kurbağa gibi ama hepsini cansiparane korurum. Bir damla suda debelenen bir karınca ya da acı içinde miyavlayan bir kedi hepsi aynıdır gözümde , yardıma ihtiyacı olan bir hayvan görürsem iki elim kanda olsa koşarım.

Allah’ı çok seven ama bunu O’na yeterince gösterememekten yakınan bir kulum.

Acıların çocuğuyum 🙂 Evet acılar içinde bir çocukluk yaşadım sabrın sonu selamettir sözünün yaşayan örneğiyim, şeker bir hayata erdim 🙂

Yalan en korktuğum, iftira iğrendiğim, dedikodu canımı sıkan, kavga nefret ettiğim şeylerdir.

Renklerden kırmızıya karşı koyamam. Başka renk bir şey almaya kalkarım döner dolaşır yine kırmızıyı alırım çoğunlukla ..

Alışveriş merkezlerinde dolaşıp o kalabalığa karışmayı saatlerce çarşı , pazar gezmeyi severim. Birlikte çıktığım kişiler rahat ayakkabı giymeye özen gösterirler 🙂

Birşey alacağım zaman birkaç yere fiyat sormadan satın almam. Satınalma müdürlüğü yaptığım zamandan kalma bir alışkanlık.

Sabırlıyım kolay sinirlenmem ama sabrım taşınca kurduğum tek cümleyle karşımdakinin kalbini tuz buz edebilirim.

Herşeyden çabuk sıkılan bir yapım var , bir eşimden sıkılmadım bu da O’nun mucizesi 😉